Akcja pod Arsenałem
Podczas akcji pod Arsenałem (26 marca 1943), zorganizowanej w celu odbicia Janka Bytnara „Rudego”, dowodził sekcją „Granaty” w grupie „Atak”. Stanowiąc jednoczesne ubezpieczenia akcji od strony północnej, postrzelił idącego w towarzystwie kobiety ulicą Nalewki oficera SS.
W czasie odskoku został ciężko ranny w brzuch w starciu z funkcjonariuszami warszawskiej centrali Arbeitsamtu (Urzędu Pracy) mieszczącej się w Pałacu pod Czterema Wiatrami przy ulicy Długiej 38/40.
Został ewakuowany zatrzymanym niemieckim samochodem, jednak w pościg za podejrzanym autem ruszyła ciężarówka Wehrmachtu, która zablokowała Długą przy placu Krasińskich. „Alek” przez uchylone drzwi rzucił w kierunku Niemców granat, co umożliwiło bezpieczny odwrót na Stare Miasto. Został odwieziony na własną prośbę do mieszkania swego przyjaciela Andrzeja Zawadowskiego znajdującego się przy alei Wojska Polskiego 3 m.1 na Żoliborzu.
Rany postrzałowe brzucha okazały się jednak bardzo poważne i wymagały natychmiastowej operacji. „Alek” został przewieziony do Szpitala Dzieciątka Jezus przy ul. Nowogrodzkiej i tam operowany, jednak po czterech dniach, 30 marca 1943, zmarł. Tego samego dnia w Szpitalu Wolskim zmarł Jan Bytnar „Rudy”.
Aleksy Dawidowski został pochowany pod przybranym nazwiskiem Aleksego Czerwińskiego na Cmentarzu Powązkowskim. Po wojnie jego zwłoki zostały ekshumowane i przeniesione do grobu Jana Bytnara w kwaterze Harcerskiego Batalionu Armii Krajowej „Zośka” (A-20) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Ponowny pogrzeb odbył się 4 kwietnia 1946.
Jego pseudonimem nazwano II pluton 2. kompanii „Rudy” Batalionu „Zośka”.